EN 
DYSKUSJA:
Artur Klisiewicz - Opisane przeze mnie poziomy nie są próbą oceny, a granica między nimi jest bardzo płynna. Potraktuj je jako drogowskaz, ale nie musisz klasyfikować siebie (ani kogoś innego). Ten wykres pokazuje tylko, że jeśli nie możesz czegoś zaakceptować i czujesz wewnętrzny opór, to nie jesteś jeszcze na to gotowy.
Ewa Kapera - Artur Klisiewicz Zgadzam się i tak to traktuję ????
Artur Klisiewicz - Ewa Kapera haha, to nie było bezpośrednio do Ciebie - ogólnie. Pozdrowienia.
Ewa Kapera - Artur Klisiewicz Wiem hihi, ale musiałam do Was napisać ????
Artur Klisiewicz - Ewa Kapera, oczywiście, że dobrze zrobiłaś... Czasami coś piszemy (nawet nie wiedząc, że piszemy do siebie). Nie służy to nam, albo jest nam obojętne. pisać (kiedy odpowiadam, częściej obserwuję swój umysł i zauważam, że daję się wciągnąć w odpowiedź lub dyskusję, która w ogóle mnie nie interesuje, bo jest bezsensowna lub zbyt subiektywna) do siebie: „następnym razem postaram się nie angażować…”. Nie dlatego, że jakaś dyskusja nie ma sensu, ale dlatego, że ważniejsze tematy widzę „przed oczami”. poza sobą.
Krzysztof Wojciechowski - Trzeba dobrze zrozumieć tę klasyfikację, był czas, kiedy studiowałem wahadło, gdzie jestem równy i tak dalej, i tak dalej. Dopiero później zrozumiałam, że to znowu gra ego i było mi wstyd :) To wszystkie palce skierowane w stronę księżyca - nie skupiajcie się na palcach, bo przegapimy księżyc.
Artur Klisiewicz - tak, oczywiście, dlatego podałem taki przykład. Fakt, że zatruwamy organizm i myślimy, że tego nie robimy, może sprawić, że trucizna będzie mniej szkodliwa, ale czy może całkowicie ją zneutralizować? Oczywiście takie przypadki są opisane w książkach, ale zanim się tym podzielimy, powinniśmy sami czegoś doświadczyć, wiedząc, że tak jest, a nie inaczej. Oczywiście możesz dzielić się tylko tym, co pomijasz, ale należy to wyraźnie zaznaczyć, robiąc miejsce na ewentualną dyskusję. Dlatego najlepiej zawsze mówić coś ze swojego punktu widzenia i doświadczenia. Zamiast mówić: On/Ona i tak to robi i efekt jest taki, a taki, a taki, dużo korzystniejsze dla nas i otoczenia jest stwierdzenie: robię to i tamto i mam takie efekty. To robi wielką różnicę. Jeśli ktoś jest ciekawy efektów, zada sobie pytanie: jak ty to robisz? Oczywiście nie musimy być tutaj jak policja i pociągać wszystkich do odpowiedzialności za każdy wyrok. To raczej wskazówka niż prawo.